Jeżeli chcecie zrobić , tiramisu, ale nie macie podłużnych biszkoptów pod ręką, upieczcie swój biszkopt - z dodatkiem kakao i kawy, czyli biszkopt idealny do tiramisu. Białka do których razem z cukrem dodamy kawę rozpuszczalną ubijają się jeszcze lepiej niż zwykle. Samo przygotowanie biszkoptu trwa tyle co rozgrzanie piekarnika, dokończenie ciasta to kolejne 10 minut :)  Bardzo istotnym elementem tiramisu jest poncz kawowo-alkoholowy, im bardziej naponczowany biszkopt, tym ciasto jest smaczniejsze. Nie miałam akurat mascarpone dlatego jako kremu użyłam kremówki ubitej z dodatkiem zagęstnika, miałam pewność, że śmietanka dobrze się ubije, nie będzie podchodzić wodą i będzie łatwym materiałem do dekoracji ciasta. Nie znalazłam okrągłej tylki do rękawa cukierniczego (charakterystycznej dla tiramisu), dlatego użyłam takiej jaka wpadła mi w rękę, ale uzyskałam chyba całkiem fajny efekt :) Ciasto jest stabilne, podzielne i najlepiej smakuje schłodzone.

Składniki na blaszkę o wymiarach 19 na 19 cm lub tortownicę o średnicy 21 cm (może być trochę mniejsza lub większa):

na biszkopt:

4 jajka

szczypta soli

125 g cukru

1 łyżka kawy rozpuszczalnej w proszku (gdy jest w granulkach lepiej przetrzeć ją przez sitko)

100 g mąki tortowej

40 g gorzkiego kakao

na krem:

500 ml śmietanki kremówki 30 %

2 łyżeczki cukru pudru (tylko dla przełamania smaku, bo sam biszkopt i alkohol w ponczu mają już wystarczającą ilość cukru)

2 opakowania śmietanfixu

na poncz:

100 ml dobrej kawy (najlepiej z ekspresu lub  tradycyjnie parzonej)

100 ml alkoholu (użyłam mojego ulubionego Baileys, może być rum, amaretto lub inny ulubiony likier  czy wódka)

do dekoracji:

gorzkie kakao lub gorzka czekolada starta na drobnej tarce

Uwaga: Żeby ciasto miało bardziej włoski charakter można dodać do niego zamiast połowy śmietanki, 250 g mascarpone, wtedy pomijamy śmietanfixy, umieszczamy składniki wszystkie razem w misce, następie miksujemy najpierw na wolnych, póżniej na szybszych obrotach miksera. Gdy tylko składniki łdnie się połączą, a masa będzie gęsta, przestajemy miksowć, żeby masa się nie zważyła.

Piekarnik rozgrzać do 160 stopni C.

Dno blaszki wyłożyć papierem do pieczenia. Boków nie trzeba smarować.

Odważyć wszystkie składniki na biszkopt.  Dokładnie oddzielone białka od żółtek umieścić w misce, dodać szczyptę soli i ubić na sztywną pianę (ale nie przebić białek). Strużką wsypywać cukier wymieszany z kawą rozpuszczalną w proszku, cały czas ubijając. Dodać żółtka i dalej ubijać. Do piany przesiać przez sitko kakao z mąką i wymieszać delikatnie, ale dokładnie całość. Ja to robię wyłączonym mikserem, ale można zrobić to np. sylikonową szpatułką.

Przełożyć pianę do przygotowanej blaszki, wyrównać. Piec przez około 40-45 minut.

Wyjąć, upuścić dwukrotnie z wysokości około 30 cm na przygotowaną deskę- dzięki temu biszkopt nie opadnie. Wystudzić w temperaturze pokojowej. Następnie delikatnie oddzielić brzeg nożykiem i wyjąć wystudzony biszkopt z formy.

Przygotować poncz. Zaparzyć dobrą kawę i wystudzić, następnie połączyć ją z alkoholem.

Biszkopt przekroić na dwa blaty. Każdy obficie naponczować używając np. sylikonowego pędzelka.

Schłodzoną śmietankę umieścić w niezbyt dużym naczyniu  i ubić ją (razem z cukrem) zgodnie ze wskazówkami na opakowaniu śmietanfixu.  Następnie przełożyć całość do dużego rękawa cukierniczego z ozdobną tylką. Wycisnąć połowę kremu na pierwszy blat biszkoptu. Oprószyć kakao, nałożyć drugi blat i wycisnąć drugą część kremu. Ponownie oprószyć kakao.

Schłodzić w lodówce przez minimum godzinę i gotowe :)

Jeżeli do tej pory nie przekonałam Was, że pieczenie bez jest proste i przyjemne, to dziś mam kolejną okazję ;)  Tym razem przygotowałam pianę bezową na bazie cukru trzcinowego, z którym piana ubija się  łatwiej niż ze zwykłym białym cukrem i  po ubiciu jest nieco gęstsza i jeszcze bardziej plastyczna :) Jak już kiedyś wspominałam,  beza w formie ciasta to najprostsze rozwiązanie, wystarczy dobrze ubić pianę (TUTAJ WSKAZÓWKI) wyłożyć  na blaszkę szpatułką i upiec- TO MUSI SIĘ UDAĆ :) Nowością na blogu jest przepis na krem budyniowo-śmietankowy na bazie mascarpone i budyniu, schłodzone składniki umieszczamy w misce razem z ewentualnymi dodatkami (u mnie sok z mandarynki i skórka otarta z pomarańczy) i wszystko razem miksujemy przez kilka sekund na szybkich obrotach i gotowe.

Krem ma posmak pomarańczy i nie jest słodki, bo dodałam do niego niewiele cukru ze względu na bezę (w innych przypadkach dodałabym więcej :) Lekko kwaśne mandarynki, na słodkiej bezie i delikatnym kremie, do tego gorzka czekolada i  świeżo starta skórka z pomarańczy… Cudowne połączenie smaków i aromatów <3

Dzisiaj trochę rodzinnej klasyki :) Tę szarlotkę piecze moja mama, babcia, teściowa i ja również :)  Robi się ją nieco inaczej niż tradycyjne szarlotki. Szybko zagniatamy ciasto miodowe, następnie, rozkładamy je na dwie blaszki i pieczemy (blaty pieką się bardzo szybko-zwykle wystarcza im 10 minut). Jabłka smażymy na patelni,  dodajemy  do nich galaretkę cytrynową (w proszku), po czym przekładamy całość pomiędzy upieczone blaty i odstawimy  do wystygnięcia. Na wierzch robimy  lukier cytrynowy i gotowe :) Jest to idealna  słodko-kwaśna szarlotka na  chłodniejsze jesienne i zimowe dni.

Dziś mam dla Was kolejny przepis na tort przygotowany z wykorzystaniem miski ;)  "Malinowe Niespodzianka" doczekała się w krótkim czasie tysięcy odsłon i jest to aktualnie Wasz ulubiony przepis na blogu, dlatego przygotowałam torcik o podobnym sposobie wykonania, choć z bardziej adekwatnych na tę porę roku składników 🙂 Cienki spód tortu zrobiony jest z  połamanych „z grubsza” herbatników oraz roztopionej czekolady. W środku mamy aksamitną truflę (niczym z pralinek Lindt ;), a na zewnątrz delikatnie czekoladową piankę śmietankową. Żeby czekolady nie było mało … 😉 to z wierzchu mamy jeszcze górę czekoladowych rurek i wiórków 🙂  Torcik ten można oczywiście przygotować w klasyczny sposób i wlać najpierw masę truflową, a po jej zastygnięciu  nałożyć warstwę czekoladowej pianki, można również wykorzystać obydwie do przekładania tortów biszkoptowych… Możliwości jest wiele, wybór zależy od Was 🙂

Dodam jeszcze, że tort rozpływa się w ustach i  jest bardzo podzielny :)

To ostatnio chyba najpopularniejsze jesienne ciasto i nie mogło go zabraknąć również u mnie :) Dwa lata temu zrobiłam je na próbę z dodatkiem pomarańczy i teraz nie wyobrażam sobie żeby mogło jej w tym cieście zabraknąć, świetnie komponuje się z korzennymi przyprawami i dodaje apetycznego zapachu. W środku prócz marchwi i pomarańczy jest mnóstwo chrupiących orzechów i aromatycznych przypraw. Na wierzchu  mamy pyszną polewę na bazie mleka w proszku, z dodatkiem pomarańczowego likieru Cointreau (można użyć rumu lub w miejsce alkoholu dodać mleko), do tego charakterystyczna dla tego cista dekoracja z połówek orzechów włoskich i pyszne, pachnące ciasto gotowe :)

Ps. W uproszczonej wersji zamiast polewy można zrobić lukier na bazie soku pomarańczowego i cukru pudru- również świetnie komponuje się z ciastem .

Jeżeli jeszcze nigdy nie próbowaliście jak smakują domowe bezy z lodami, to koniecznie musicie to nadrobić! :) Taki deser jest idelaną propozycją na przyjęcia o każdej porze roku, można dodać do niego owoce , ale nie trzeba. Oprócz bezików i lodów waniliowych w moich deserach jest jeszcze lekko ubita śmietanka z dodatkiem jogurtu greckiego- wszystko wyśmienicie się komponuje. Mając wcześniej upieczone bezy, przygtowanie takich deserów zajmuje dosłownie 5 minut. Myślę, że w takiej słodkiej kolorystyce deser sprawdzi się świetnie na urodzinach dla dziewczynek, a dla chłopaków można zrobić oczywiście niebieskie beziki. Jeżeli nie jesteście przekonani do lekko kwaśnej śmietanki z dodatkiem jogurtu (ja osobiście uwielbiam) to poprostu go pomincie.

Poniżej wpis o tym jak upiec perfekcyjne beziki :)

Beza, to jeden z moich ulubionych wypieków- co widać na blogu ;) Powiem szczerze, że nigdy nie miałam z nią problemu, ale wiem, że są osoby, które nie potrafią jej ujarzmić... Piana nie chce się ubić, bezy rozlewają się na blaszce lub nie są takie białe jak zakładałaś- zdarzyło Ci się mieć taki problem? Przeczytaj o moim sposobie na bezy :) 

To już ostatni czas, by przygotować sok z winogron i aronii! Mamy wyjątkowo słodką odmianę i sok wyszedł niezwykle pyszny. Żeby przełamać jego słodycz dodłam do niego aronię- idelne połączenie smaków. Należy pamiętać by aronię zrywać po pierwszych przymrozkach, wtedy jej smak jest łagodniejszy, mniej cierpki i gorzki. Oczywiście nie trzeba czekać z zerwaniem aronii na pierwsze przymrozki, można zerwać ją wcześniej i zamrozić-efekt będzie taki sam lub lepszy :) Aronia ma przede wszystkim mnóstwo cennych właściwości- to "antidotum na choroby cywilizcyjne"- nowotwory, ndciśnienie czy miażdżycę, skutecznie chroni przed wirusami i bakteriami, łagodzi stres i wspomga koncentrację, a naturlny sok z jej owoców dostępny w sklepach ze zdrową żywnością ma zwrotną cenę. Oczywiście winogrona również mają brdzo dobry wpływ na nasze zdrowie, zawierają podobnie jak aronia antyoksydanty, które są niezastąpione w eliminowniu wolnych rodników, odpowiedzialnych za rozwój komórek rakowych. Bardzo polecm korzystać z jesiennych skarbów natury i zrobić taki sok :) 

Na dole linki, w któtych dowiesz się więcej o bezcennych właściwościach aronii i winogron.

Przetestowałam wiele przepisów na racuchy w poszukiwaniu ideału… Zawsze wydawały mi się zbyt ciężkie i zbyt tłuste. Te racuchy są inne- lekkie, puszyste i nie wpijają dużo tłuszczu (choć light to one nie są ;) Nie ma przy nich dużo pracy, ciasto jest rzadkie więc wystarczy wymieszać je rózga kuchenną i odstawić na półtorej godziny. Po tym czasie dodać pokrojone jabłka, smażyć racuszki i zjadać jeszcze ciepłe :).

Uwaga: Ciasto bardzo powiększa swoją objętość dzięki temu racuszki są takie lekkie. Należy również pamiętać, by nie mieszać ciasta po wyrośnięciu i dodaniu jabłek. Kawałki jabłek trzeba po prostu rozrzucić po powierzchni wyrośniętego ciasta.

Ciasto, które robię obowiązkowo od kilku lat w chłodniejsze jesienne dni… Dostaliśmy mnóstwo pysznych gruszek i znów była okazja, by wrócić do tego przepisu. Oprócz świeżego imbiru do ciasta dodałam też cynamon i odrobinę przyprawy do piernika, dzięki temu ciasto pachnie i smakuje wspaniale. Jak widać na zdjęciach gruszek jest w cieście chyba więcej niż ciasta- dlatego nazwałam je „Gruszki w cieście imbirowym”, a nie odwrotnie ;)